کاوش موضوع احمدی نژاد
صفحه اصلی
احمدی نژاد
محمود احمدی‌نژاد (زادهٔ ۶ آبان ۱۳۳۵) سیاستمدار و استاد دانشگاه ایرانی است که از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ به‌عنوان ششمین رئیس‌جمهور مردم ایران فعالیت کرد. او پیش از این از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ نخستین استاندار اردبیل و از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ شهردار تهران بود. او هم‌اکنون استاد دانشگاه علم و صنعت ایران با رتبه دانشیاری و همچنین عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است.
او در سال ۱۳۵۴ برای تحصیل در مهندسی راه و ساختمان وارد دانشگاه علم و صنعت ایران شد. پس از انقلاب ۱۳۵۷، او به عنوان نماینده علم و صنعت در جلسات انجمن‌های اسلامی دانشگاه‌ها شرکت می‌کرد. وی تحصیلات خود را در این دانشگاه تا اخذ دکترای مهندسی عمران ادامه داد و در ۱۳۶۸ به عضویت هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت ایران درآمد. او در دهه ۱۳۶۰ فرمانداری ماکو و خوی را بر عهده داشت. وی در ۱۳۷۲ به عنوان اولین استاندار اردبیل منصوب شد و تا ۱۳۷۶ این سمت را بر عهده داشت. احمدی‌نژاد در سال ۱۳۷۹ برای نمایندگی ششمین دوره مجلس شورای اسلامی از تهران نامزد شد که پیروز نشد.
احمدی‌نژاد در سال ۱۳۸۲ به عنوان شهردار تهران انتخاب شد. او در سال ۱۳۸۴ در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرد و با گفتمان گسترش عدالت، مردمی‌سازی امور و مبارزه با ویژه‌خواری همیشه مدیران با کسب ۱۷ میلیون رأی و با ۲۶٪ اختلاف نسبت به رقیب خود پیروز شد و دولت بهار یا مهرورزی شروع به کار کرد. این پیروزی، روی کار آمدن دوباره راست سنتی بازاری در ایران بود که از زمان دولت رجایی در عرصه سیاسی ایران به حاشیه رفته بود. او در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۸ که در حین و بعد از رای‌گیری مناقشه‌برانگیز شد با ۲۴ میلیون و ۵۹۷ هزار رأی و ۲۹٪ درصد اختلاف نسبت به نامزد بعدی، میرحسین موسوی، پیروز شد و برای دومین بار به عنوان ریاست‌جمهور رای اعتماد گرفت. از مهم‌ترین اقدامات دولت ایران در دوران ریاست احمدی‌نژاد اجرای طرح تحول اقتصادی و طرح هدفمندسازی یارانه‌ها بود که در مرحله اول آن یارانه ناعادلانه روی مصرف بیشتر سوخت، آب، برق و مواد غذایی تدریجاً حذف و به‌طور نقدی به مردم پرداخت شد. با اینکار سیستم پرداخت یارانه با کوپن که در سال ۱۳۸۶ برابر ۷۰ میلیون ایرانی دریافت کننده آن بودند حذف شد. از اولین اقدامات مهم این دولت، تلاش برای اصلاح ساختار برنامه‌ریزی و بودجه‌ریزی مرکزگرا، غیرپاسخگو، غیرتخصصی و فسادزا ایجاد شده در کشور بود که متمرکز و انحصاری توسط سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی وقت انجام می‌شد و تا قبل از این دولت به نماد «دیوان‌سالاری مرکزگرای نفتی و ناکارآمد» کشور تبدیل شده بود. لذا در اواخر سال ۱۳۸۵ دفاتر استانی این سازمان در استانداری‌ها و نهادهای محلی زیرمجموعه آن ادغام شدند تا برنامه و بودجه‌ریزی طرح‌های پیشرفت محلی و پذیرش مسئولیت توسط دستگاه‌ها در همین سطح انجام گردد. در ادامه کارشناسان تشخیص دادند دوباره کاری تخصیص حقوق کارمندان دستگاه‌ها توسط این سازمان ۱۵۰۰ میلیارد تومان هزینه اضافی دوباره کاری و کاغذبازی دارد، لذا اینکار به خود وزارت اقتصاد سپرده شد و در نهایت دفتر مرکزی آن با تغییر نام، با هدف احیای کار فراموش شده اندیشه، برنامه‌ریزی و نظارت کلان در معاونت برنامه‌ریزی و معاونت راهبردی و همچنین انجام کار ارتقای کارایی مدیریت و سرمایه انسانی توسط معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی ادغام شد.
از دیگر اقدامات مهم دولت ایران در این دوره، تسهیل جذب سرمایه‌ها به کارهای مهم عمرانی کشور با پروژه‌هایی مثل مسکن مهر در تسهیل خانه‌دار کردن خانواده‌های کم درآمد و طبقه متوسط جامعه، طرح باغ‌شهر برای اصلاح الگوی شهرسازی و معماری کشور (که با سنگ‌اندازی‌ها اجرایی نشد) و سرمایه‌گذاری با اختلاف بی‌سابقه در توسعه تولید و فرآوری گاز طبیعی و نفت در ایران بود که ظرف چند سال با افتتاح این پروژه‌ها ۶۰ درصد تولید انرژی در ایران گازی شد. میزان خرج عواید و دلار نفتی و گازی کسب شده دولت بهار در اقتصاد ایران بعد از دولت حسن روحانی در مقام دوم قرار داشت، ولی با این وجود در این دوره نسبت سرمایه‌گذاری عواید این درآمدهای بین نسلی (مخصوصا در بخش نفت و گاز) نسبت به کل خرج عواید نفت و گاز در اقتصاد کشور، بیشترین در بین دولت‌های بعد از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ شد که گواه این است که دولت نسبت به کارها و سرمایه‌گذاری‌های انجام شده کم خرج اداره شد. در دورهٔ ریاست جمهوری او روابط با کشورهای در حال توسعه به دلیل تمایل بیشتر به همکاری، نسبت به کشورهای غربی توسعه بیشتری یافت که از دلایل اصلی آن تحریم‌های این کشورها به بهانه برنامهٔ هسته‌ای ایران بود که توسط شورای عالی امنیت ملی و با تفاوت نظر با دولت مدیریت می‌شد بود و این صنعت با وجود فشارهای بین‌المللی که منجر به اعمال تحریم‌ها به پیش برده شد. احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۹۶، ۱۴۰۰ و ۱۴۰۳ نیز نام‌نویسی کرد، اما همراه سایر همکارانش در دولت نهم و دهم توسط شورای نگهبان تأیید صلاحیت نشد. رد صلاحیت وی همواره با حمایت جریان اصلاحات با موج توهین و تهمت رسانه‌های زنجیره‌ای و حمایت گروهی از اصولگرایان مثل جریان نزدیک به احمد توکلی با اینکار بوده است.... بیشتر در ویکی پدیا
